Γενικά για τα Ξύλινα Πατώματα

Τα ξύλινα πατώματα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι σε πολλές οικίες και δίνουν μια αύρα ζεστασιάς και κομψότητας.

Η χρησιμοποίηση τους βέβαια γίνεται και για τις μοναδικές μηχανικές και φυσικές ιδιότητες του ξύλου.

Οι μοναδικές αυτές ιδιότητες αυτές είναι οι παρακάτω:
α) Υπάρχει σε μεγάλη ποσότητα στη φύση
β) Έχει σχετικά εύκολη επεξεργασία ακόμα και με περιορισμένα μέσα
γ) Έχει καλές μηχανικές ιδιότητες
δ) Εντυπωσιακή θερμομονωτική ικανότητα (1800 φορές μεγαλύτερη του αλουμινίου και 4000 φορές μεγαλύτερη του χάλυβα)
ε) Πολύ καλή ηχομονωτική ικανότητα
στ) Υψηλή αισθητική
ζ) Συμφέρουσα ενεργειακά επιλογή
η) Μπορεί να βγει σε πολλούς χρωματισμούς
θ) Επισκευάζεται εύκολα
ι) Φιλικό υλικό προς το περιβάλλον
κ) Έχει μεγάλη διάρκεια ζωής
λ) Δεν μπορεί να οξειδωθεί
μ) Μπορούμε να αλλάξουμε χρώμα εύκολα
Το ξύλο βέβαια παρουσιάζει και μερικά μειονεκτήματα όμως, όπως:
α) Προσβάλλεται εύκολα από παράγοντες όπως υγρασία, ηλιακή ακτινοβολία και έντομα που προσβάλλουν τα ξύλα.
β) Απαιτείται να γίνεται έλεγχος και συντήρηση κάθε 2-5 χρόνια
γ) Η φθορά του σε περίπτωση κακής συντήρησης μπορεί να είναι μη αναστρέψιμη
δ) Δεν μπορεί να πιστοποιηθεί με εύκολο τρόπο η ποιότητα και η γνησιότητα του ξύλου.
Τύποι Ξύλινων Πατωμάτων.

Με βάση την τεχνολογία παραγωγής τους τα ξύλινα πατώματα διαχωρίζονται στις παρακάτω κατηγορίες:

1) Συμπαγές Σανίδες και Επιστρώσεις

Αποτελούνται από το ίδιο σε όλο το πάχος τους, το λεγόμενο μασίφ ξύλο. Κατηγοριοποιούνται περαιτέρω σε διάφορα παρκέ, τα οποία είναι τα εξής:

α) Κλασσικά Παρκέ: Το σύνηθες πάχος τους είναι γύρω στα 22 mm, αλλά βγαίνουν σε διάφορες μονάδες πάχους. Ο γενικότερος κανόνας είναι ότι όσο μεγαλύτερο είναι το πάχος του ξύλου, τόσο μεγαλύτερη είναι και η διάρκεια ζωής του.

β) Κολλητά Συμπαγή Παρκέ: Αποτελούν ουσιαστικά μια βελτίωση των κλασσικών παρκέ, αλλά τοποθετούνται μόνο με την λεγόμενη κολλητική τεχνική.

Η παραγωγή τους επικεντρώνεται κυρίως σε εύρος πάχους 10-14 mm, αλλά δύναται να εμφανιστεί και σε μικρότερα μεγέθη. Είναι καλή λύση για νέες κατασκευές, αλλά η κυριότερη χρήση τους αφορά την ανακαίνιση κατοικιών και επαγγελματικών χώρων λόγω και της μεγάλης διάρκειας ζωής που έχουν.

γ) Μωσαϊκά Παρκέ: Η σύνθεση τους γίνεται μέσα από σανιδάκια μικρών διαστάσεων, συνήθως 24 * 120 mm, ενώ το πάχος τους είναι γύρω στα 8 mm. Είναι πατώματα που προορίζονται για έντονη χρήση, όπως για την κατασκευή ενός μαγαζιού που θα δέχεται πολλούς πελάτες κάθε μέρα.

Χρησιμοποιείται κατά κόρον ξύλο δρυός για την κατασκευή τους.

δ) Ξύλινα Δάπεδα σε Εγκάρσια Επιφάνεια: Τα δάπεδα αυτά φτιάχνονται από τάκους σχήματος τετραγώνου, ενώ οι ίνες του ξύλου είναι σε κατακόρυφη θέση.

Τα πατώματα αυτά χαρακτηρίζονται από μεγάλη σκληρότητα και χρησιμοποιούνται εκτεταμένα σε χώρους που προορίζονται να δέχονται πολλούς επισκέπτες, π.χ μεγάλα εμπορικά κέντρα.

Εμφανίζει το μειονέκτημα ότι χρειάζεται μεγάλες ποσότητες ξύλου.

ε) Ξύλινα προκατασκευασμένα πλαίσια: Είναι ξύλινες προκατασκευασμένες επιφάνειες που εμφανίζονται σε διάφορες μορφές. Το ότι προσφέρουν τη δυνατότητα να κατασκευαστούν σαν δάπεδο με ποικίλους σχεδιασμούς, τους κάνει να αναδεικνύουν ένα μοναδικό στην όψη αποτέλεσμα.

Χρησιμοποιούνται ευρύτατα σε ανακαινίσεις και αποκαταστάσεις κτιρίων.

στ) Παρκέ εξωτερικού χώρου: Η χρήση τους σε εξωτερικούς χώρους καθιστά επιτακτική την χρησιμοποίηση ανθεκτικής στις καιρικές συνθήκες ξυλεία. Χρησιμοποιούνται κατά κόρον σε πισίνες, κήπους, σκάλες και χώρους πάρκων και σε εσωτερικούς χώρους με μεγάλη υγρασία (μπάνιο, κουζίνες).

2) Πολύστρωμες Σανίδες Ξύλου

Η μία στρώση που έχουν είναι το επιθυμητό ξύλο για την κάθε περίπτωση. Η στρώση αυτή είναι κολλημένη πάνω σε ένα υπόβαθρο που έχει στρώση από ξύλο που δεν είναι επιθυμητό στη συγκεκριμένη περίπτωση. Γενικότερα αποτελούνται από 3 στρώσεις και έχουν από τις μεγαλύτερες αντιστάσεις στις διακυμάνσεις της περιεχόμενης υγρασίας.

3) Συνθετικές Πολύστρωμες Σανίδες (laminate)

Η κατασκευή τους γίνεται από ινοσανίδες επικαλυμμένες με συνθετικό φύλο υψηλής αντοχής και πάχος 7-10 mm. Λόγω του χαμηλού τους κόστους και την σχετικά καλή απομίμηση που έχουν με το αυθεντικό ξύλο χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο σε επαγγελματικούς χώρους.

Είδη Ξυλείας που Χρησιμοποιείται για Κατασκευή Δαπέδων

Τα βασικότερα είδη ξυλείας που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή δαπέδων είναι τα πλατύφυλλα και τα κωνοφόρα. Επιπρόσθετα, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω για πατώματα σε εξωτερικούς χώρους χρησιμοποιούνται ξύλα που δεν επηρεάζονται από τις ακραίες κλιματολογικές συνθήκες.

Τα συνηθέστερα πλατύφυλλα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή δαπέδων είναι τα παρακάτω:

1) Δρυς
Η δρυς αποτελεί το κατά κόρον πλατύφυλλο που χρησιμοποιείται για την παραγωγή δαπέδων, λόγω των εξαιρετικών μηχανικών ιδιοτήτων που έχει και λόγω της εκτεταμένης παρουσίας της στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Σήμα κατατεθέν πάντα στο δέντρο αυτό είναι ο χρωματισμός τους που κυμαίνεται από ανοιχτό κίτρινο έως ανοιχτό καστανό.

2) Καστανιά
Σταθερό ξύλο με μέτριες μηχανικές ιδιότητες με το πλεονέκτημα του να είναι η ανθεκτικότητα σε έντομα και μύκητες. Η απόχρωση στην οποία είναι κατά κύριο λόγο είναι το καστανό και εμφανίζει μικρότερη μηχανική αντοχή σε σχέση με την δρυ.

Το μοναδικό πλεονέκτημα που εμφανίζει σε σχέση με την δρυ είναι ότι εμφανίζει καλύτερα αποτελέσματα στη σταθερότητα των διαστάσεων.

3) Καρυδιά
Εμφανίζει και αυτή καστανό χρώμα αλλά με ευδιάκριτες σκοτεινές περιοχές. Χρησιμοποιείται λιγότερο συχνά σε σχέση με τις δύο παραπάνω κατηγορίες και κυρίως λόγω καλής σταθερότητας διαστάσεων.

4) Οξιά
Το πλατύφυλλο που χρησιμοποιείται λιγότερο στην κατασκευή ξύλινων πατωμάτων. Η μη εκτεταμένη χρησιμοποίηση του οφείλεται στην πολύ εύκολη προσβολή του δέντρου από μύκητες και έντομα, ιδιότητα που την μεταφέρει και στην ξυλεία που χρησιμοποιείται για την κατασκευή του πατώματος.

Τα κωνοφόρα δέντρα χρησιμοποιούνται λίγο λιγότερο σαν πρώτη ύλη για την κατασκευή ξύλινων δαπέδων.

Τα κυριότερα εξ’αυτών που χρησιμοποιούνται είναι η δασική πεύκη, η ψευδοτσούγκα, η ελάτη, η ερυθρελάτη και το πιτς πάιν.

Για την χρησιμοποίηση των κωνοφόρων λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη την πυκνότητα τους, η οποία έχει ελάχιστο επιτρεπόμενο όριο τα 0,4 g/cm3.

Προβλήματα των Δαπέδων και Συντήρηση / Επισκευή αυτών

Τα συχνότερα προβλήματα που απαντώνται στα δάπεδα είναι τα σκεβρώματα που παρατηρούνται, το ανασήκωμα ολόκληρων τμημάτων και διάφορων λογής ανοίγματα στους αρμούς.

Όλα αυτά είναι σε άμεση συνάρτηση με την περιεχόμενη υγρασία του ξύλου σε σχέση με την υγρασία του περιβάλλοντος στην θερμοκρασία που έχει ο χώρος τριγύρω.

Οι λεγόμενες και ιδανικές συνθήκες για ένα εσωτερικό χώρο είναι θερμοκρασίες 15-25 οC και σχετική υγρασία 30-50 %.

Κατά την επισκευή των ξύλινων πατωμάτων οι ειδικού προβαίνουν σε μια σειρά από ενέργειες ανάλογα με την περίσταση.

Οι διαφορετικές περιπτώσεις που μπορεί να συναντήσουν και οι ενέργειες που κάνουν παρουσιάζονται παρακάτω.

1) Μικροεπισκευές

α) Χρησιμοποίηση ξυλόστοκου στο χρώμα του ξύλου για να αντιμετωπιστούν πάσης φύσεως τρύπες και σχισίματα. Με τη χρησιμοποίηση της σπάτουλας πιέζονται τα σημεία που χρειάζεται επέμβαση και μετά το στέγνωμα ακολουθεί η λείανση της επιφάνειας.

β) Σε περίπτωση θαμπάδας η λεκέδων λόγω της υπερβολικής υγρασίας, χρησιμοποίηση ειδικού σπρέι που καθαρίζει την επιφάνεια που θέλουμε.

Μετά το πέρας του στεγνώματος, αρχίζει το ψέκασμα με το γυαλιστικό.

γ) Χρησιμοποίηση μολυβιών ρετουσαρίσματος που βρίσκονται στην αγορά σε όλες τις αποχρώσεις του ξύλου. Μετά το πέρας της διόρθωση, ξεκινάει η χρησιμοποίηση του βερνικιού.

2) Αποκατάσταση φθαρμένων καπλαμάδων

Στην περίπτωση που χρησιμοποιούνται καπλαμάδες, δηλαδή πολύ λεπτά φύλλα ξύλου και οι συγκεκριμένοι έχουν φθαρεί, γίνονται οι παρακάτω ενέργειες:

α) Εκεί που υπάρχουν φθορές πραγματοποιείται ανασήκωμα του καπλαμά με ένα σκαρπέλο, τοποθέτηση της κόλλας στο κατάλληλο σημείο και η χρήση σίδερου.

β) Βάψιμο των ταινιών επικάλυψης ακμών από καπλαμά και στη συνέχεια πέρασμα αυτών από γυαλιστικό.

γ) Κόψιμο των σπασμένων γωνιών σε κανονικό σχήμα και τοποθέτηση εκεί πρόσθετων κομματιών καπλαμά, με βάση την προκαθορισμένη φορά.

δ) Η αυτοκόλλητη ταινία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ενωθούν μεγάλα κομμάτια καπλαμά. Μέχρι να ολοκληρωθεί τελείως η διαδικασία, τοποθετούνται πηχάκια στα κατάλληλα σημεία.

3) Περιποίηση επιφανειών

Χρησιμοποιούνται κυρίως τα διάφορα γυαλιστικα με βάση το κερί η τη σιλικόνη. Η χρήση καθαρού πανιού είναι επιβεβλημένη με τη διενέργεια και συμπληρωματικών γυαλισμάτων.

4) Φρεσκάρισμα

Υπάρχει μια μικρή αλλά που χρήζει διόρθωσης αλλοίωση της επιφάνειας του βερνικιού από μακρά χρήση του χώρου. Αρχίζει το τρίψιμο του παλιού βερνικιού με ειδικό μηχάνημα που κάνει τη δουλειά του γυαλόχαρτου. Στις κατάλληλες επιφάνειες θα προστεθεί και το κατάλληλο καινούργιο βερνίκι.

5) Σφράγισμα, στοκάρισμα των αρμών των ξύλων

Οι ενέργειες αυτές πραγματοποιούνται στην περίπτωση που το δάπεδο είναι σε σχετικά καλή κατάσταση, χωρίς εκτεταμένες φθορές.

Η διαδικασία περιλαμβάνει την επάλειψη του πατώματος με το κατάλληλο βερνίκι και στέγνωμα για 2 μέρες περίπου ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες που επικρατούν.

6) Ξυλοβαφές

Χρησιμοποίηση των ξυλοβαφών για να κρυφτούν συγκριμένες ατέλειες στο δάπεδο και να δώσουν μια νέα πνοή στο χώρο μας. Η διαδικασία του βαψίματος περιλαμβάνει σαν τελικό στάδιο είτε το προστατευτικό βερνίκωμα είτε χρησιμοποίηση λαδιού και κεριών στην επιφάνεια.

7) Τρίψιμο και γυάλισμα του ξύλινου πατώματος

Σε περιπτώσεις που παρατηρούνται μικροζημιές στο ξύλινο πάτωμα όπως γρατζουνιές, λεκέδες και μαυρίσματα, χρησιμοποιείτε ειδικό λειαντικό μηχάνημα. Το τελευταίο μας βοηθάει στην απομάκρυνση του βερνικιού του παρελθόντος. Το δεύτερο βήμα περιλαμβάνει περαιτέρω καθάρισμα τυχόν λεκέδων και γρατζουνιών που δεν απομακρύνθηκαν με την αρχική προσπάθεια.

8) Βερνίκωμα του ξύλινου πατώματος

Ένα επιτυχημένο βερνίκωμα προστατεύει περαιτέρω το ξύλινο δάπεδο μακροπρόθεσμα από κοστοβόρες επισκευές. Στην αρχή της διαδικασίας, ο τεχνίτης περνάει το δάπεδο με ένα συντηρητικό ξύλου, ώστε να διευκολυνθεί η πρόσφυση του βερνικιού. Στη συνέχεια το βερνίκωμα γίνεται με πινέλο, ρολό η πιστόλι βαψίματος.

Τα είδη βερνικών που χρησιμοποιούν οι τεχνίτες είναι είτε οικολογικά, είτε δύο συστατικών. Τα οικολογικά βερνίκια είναι άοσμα και φιλικά προς το περιβάλλον και εύκολα στη χρήση τους για τους τεχνίτες.

Τα βερνίκια αυτά αυξάνουν σημαντικά την ανθεκτικότητα του ξύλινου δαπέδου.

Αντίθετα τα βερνίκια δύο συστατικών χαρακτηρίζονται από έντονη μυρωδιά, ενώ χρησιμοποιούνται για να αυξήσουν την σκληρότητα της επιφάνειας του ξύλινου πατώματος.

Κόστος ανακαίνισης χαλασμένων ξύλινων πατωμάτων

Το κόστος ανακαίνισης των χαλασμένων ξύλινων πατωμάτων είναι σε άμεση συνάρτηση με το χρόνο που θα διαρκέσουν οι εργασίες αποκατάστασης και με το είδος του χώρου που θα κληθεί ο ειδικός πατωματζής να αναλάβει.
Ο χρόνος που θα διαρκέσουν οι εργασίες εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τα εξής:

α) Το βαθμό που χρειάζεται αποκατάσταση το ξύλινο δάπεδο

β) Το σύνολο των τετραγωνικών μέτρων που θέλουν αποκατάσταση

γ) Τις εξωτερικές καιρικές συνθήκες

δ) Την γνώση, εμπειρία και επαγγελματισμό του τεχνίτη που θα αναλάβει το έργο

Αντίστοιχα, το κόστος των εργασιών είναι σε άμεση συνάρτηση με:

α) Τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν για συντήρηση του ξύλινου δαπέδου όλα αυτά τα χρόνια

β) Το σύνολο των τετραγωνικών μέτρων που θέλουν δουλειά

γ) Το κόστος των υλικών που θα χρειαστούν για την αποκατάσταση

Ένα ενδεικτικό κόστος ανά τετραγωνικό μέτρο είναι 5-12 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο.

Μπορεί να βρεθεί όμως και με χαμηλότερο κόστος, όπως π.χ. για ένα σπίτι έως 50 τετραγωνικά μέτρα η αντικατάσταση των παλαιών ξύλινων δαπέδων κοστίζει γύρω στα 120 ευρώ, μια από τις καλύτερες προσφορές της αγοράς.

Στράτος Καραγιάννης
Κοινοποίηση
Share on facebook
Facebook
Share on pinterest
Pinterest
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
Linkedin