Η ενδοδαπέδια θέρμανση αποτελεί την τελευταία τάση της… μόδας αναφορικά τόσο με την ανέγερση νέων κατοικιών όσο και με την ανακαίνιση σπιτιών και επαγγελματικών χώρων δείτε εδώ.
Οι λόγοι δε, που την κάνουν τόσο δημοφιλή, κρύβονται στα πλεονεκτήματα που έχει με το βασικότερο να είναι η ομοιόμορφη και ολοκληρωμένη θέρμανση – και δροσιά – που προσφέρει σε έναν χώρο και η εξοικονόμηση πολύτιμων τετραγωνικών και ενέργειας.
Υπάρχουν όμως πολλοί ιδιοκτήτες, που αγνοούν βασικά πράγματα γύρω από αυτό το σχετικά νέο σύστημα θέρμανσης, και είναι έτσι επιφυλακτικοί ως προς την επιλογή του.
Και συνήθως θεωρούν ότι η κατασκευή του απαιτεί χρονοβόρες εργασίες και «τρώει» αρκετό χώρο (ύψος) από το δάπεδο για να τοποθετηθεί.
Στο άρθρο όμως αυτό, θα μάθετε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τον έξτρα χώρο που χρειάζεται η ενδοδαπέδια θέρμανση για να εγκατασταθεί καθώς επίσης και γιατί αξίζει να μπει στο ακίνητό σας.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Τι είναι η ενδοδαπέδια θέρμανση;
Πρόκειται για τη δημοφιλέστερη, όπως είπαμε πλέον, εναλλακτική μέθοδο έναντι του συμβατικού συστήματος θέρμανσης με τα σώματα καλοριφέρ, καθώς η θερμική ενέργεια στον τύπο αυτό πηγάζει από το εσωτερικό του δαπέδου μετατρέποντάς το ταυτόχρονα σε θερμαντικό ή κλιματιστικό σώμα.
Με αυτό το σύστημα θέρμανσης – το οποίο χρησιμοποιεί τις ίδιες καύσιμες ύλες όπως το παραδοσιακό, (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ξύλο, πέλλετ, γεωθερμία) – το δάπεδο της κατοικίας λειτουργεί παράλληλα και ως αγωγός και ως πομπός θερμότητας ή δροσιάς αυξάνοντας έτσι κατά πολύ το εύρος και την εμβέλεια της παροχής θέρμανσης.
Στην ενδοδαπέδια θέρμανση, τοποθετούνται (εγκιβωτίζονται) με ειδική διάταξη, σε όλο το εμβαδόν της επιφάνειας κάτω από το πάτωμα ενός χώρου, ειδικοί σωλήνες (ή καλωδιώσεις) από τους οποίους περνάει το ζεστό νερό (ή όπως θα δούμε ηλεκτρικό ρεύμα).
Η διέλευση του ζεστού νερού θερμαίνει τους σωλήνες και διαχέει την θερμότητα σε όλη την επιφάνεια του δαπέδου.
Με τον τρόπο αυτό ο χώρος ζεσταίνεται ομοιόμορφα και σε σταθερή θερμοκρασία ενώ ταυτόχρονα αποφεύγεται αφενός η δημιουργία ρευμάτων αέρα που συναντάμε συχνά στα συμβατικά σώματα όπως τα καλοριφέρ, τα fan coils, κ.λ.π. και αφετέρου η συγκέντρωση θερμότητας κοντά στα θερμαντικά σώματα.
Έτσι το πάτωμα, ζεσταίνεται σταδιακά και εκπέμπει θερμότητα – τυπικά μέχρι τα δύο μέτρα ύψος που είναι και η συνήθης ζώνη διαβίωσης – από το νερό που θερμαίνεται σε σχετικά χαμηλή θερμοκρασία (35-45οC), αξιοποιώντας όλες τις συμβατικές πηγές ενέργειας (λέβητας πετρελαίου ή αερίου, αντλία θερμότητας, ξυλολέβητας κ.α.) εξοικονομώντας τελικά και ενέργεια.
Ποια είδη ενδοδαπέδιας θέρμανσης υπάρχουν;
Βασικά μιλάμε για δύο κύριους τύπους ανάλογα με τον τρόπο παραγωγής της θερμότητας: πρόκειται για την ηλεκτρική (που χρησιμοποιεί το ρεύμα) και την υδραυλική (που χρησιμοποιεί το νερό).
Ας τις δούμε πιο αναλυτικά:
Σύστημα ηλεκτρικής ενδοδαπέδιας θέρμανσης
Εδώ η επιφάνεια κάτω από το δάπεδο καλύπτεται από έναν θερμικό τάπητα, μια ηλεκτρική καλωδίωση που λειτουργεί με ρεύμα απευθείας από το δίκτυο.
Είναι αρκετά εύκολη στην τοποθέτησή της, οικονομική και ασφαλής με μακρά διάρκεια ζωής.
Η εγκατάσταση της γίνεται με τεχνικές ξηράς δόμησης ενώ υπάρχει μεγάλη ποικιλία στο φινίρισμα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Το μόνο μειονέκτημα αυτού του είδους θέρμανσης είναι ότι δεν παρέχει δροσισμό.
Σύστημα υδραυλικής ενδοδαπέδιας θέρμανσης
Αντίθετα, στο υδραυλικό σύστημα έχουμε την τοποθέτηση κάτω από το δάπεδο (ή και τον τοίχο οπότε μιλάμε για θερμοπρόσοψη τότε) ειδικών σωληνώσεων σε συγκεκριμένη διάταξη, από τις οποίες κυλάει το θερμαινόμενο νερό.
Η τροφοδοσία του νερού γίνεται από την υφιστάμενη υποδομή κεντρικής θέρμανσης, όπως π.χ. ο λέβητας ανεξαρτήτως καύσιμης ύλης, η αντλία θερμότητας κ.α.
Η μέθοδος αυτή επιτρέπει επίσης δροσισμό του χώρου το καλοκαίρι με χρήση αντλίας θερμότητας και μπορεί να κατασκευαστεί είτε με τεχνική ξηράς δόμησης, είτε με τεχνική χαμηλού προφίλ είτε με την κλασική τεχνική εγκατάστασης.
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της ενδοδαπέδιας θέρμανσης;
Γιατί λοιπόν να διαλέξετε αυτήν την εξελιγμένη μορφή θέρμανσης; Μα επειδή προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα και υπερτερεί έναντι των συμβατικών θερμαντικών σωμάτων σε πολλά σημεία. Πιο αναλυτικά:
- Όπως είπαμε ήδη κατανέμει ομοιόμορφα και ιδανικά σε όλον τον χώρο τη θέρμανση μιας και αυτή διαχέεται κλιμακωτά κατά ύψος μέσω διεπαφής και ακτινοβολίας.
- Εξοικονομεί ενέργεια και άρα κόστος μιας και το νερό ως πηγή θερμότητας κυμαίνεται μεταξύ 35-40οC αρκετή θερμοκρασία για να ζεστάνει πλήρως τον εκάστοτε χώρο.
- Έχει σχετικά χαμηλό κόστος συντήρησης γιατί αυτό περιορίζεται στην συντήρηση του καυστήρα και του λέβητα και τον καθαρισμό των σωληνώσεων ενώ η απουσία εκπομπών αέρα προστατεύει τους τοίχους από το μαύρισμα που έχουμε στην περίπτωση των καλοριφέρ. Από την άλλη τυχόν βλάβες εντοπίζονται και επισκευάζονται εύκολα.
- Εξοικονομεί πολύτιμα τετραγωνικά από το υπόλοιπο εμβαδό του σπιτιού ή του επαγγελματικού σας χώρου (που στα παραδοσιακά συστήματα καταναλώνουν τα σώματα και οι επιτοίχιες σωληνώσεις) ελαχιστοποιώντας περιορισμούς στην διαρρύθμιση ενώ λειτουργεί και σαν έξτρα στρώμα ηχομόνωσης ειδικά για διαμερίσματα πολυκατοικιών.
- Εξασφαλίζει υγιεινότερο περιβάλλον διαβίωσης λόγω του τρόπου με τον οποίο μεταδίδει από κάτω προς τα πάνω την θερμότητα (ζεσταίνοντας πρώτα και κυρίως τα κάτω άκρα και σταδιακά λιγότερο το υπόλοιπο σώμα) και γιατί δεν ξηραίνει την ατμόσφαιρα στο εσωτερικό του ακινήτου.
- Προσφέρει δυνατότητα ρύθμισης της θερμοκρασίας και έτσι μπορεί ανάλογα να εξασφαλίσει δροσισμό το καλοκαίρι ενώ η ενδοδαπέδια θέρμανση μπορεί να συνδεθεί κάλλιστα με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας τροφοδοτώντας με ζέστη κατοικίες και χώρους που χρειάζονται πολύωρη υποστήριξη σε θέρμανση καθημερινά.
Ποια είναι τα μειονεκτήματα της ενδοδαπέδιας θέρμανσης;
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι πολλά αλλά αξίζει να τα αναφέρουμε για να έχετε πλήρη εικόνα.
- Το βασικότερο είναι ότι η εγκατάσταση της είναι σχετικά ακριβότερη σε σύγκριση με τα παραδοσιακά συστήματα θέρμανσης αλλά η διαφορά αυτή στο κόστος αντισταθμίζεται από την εξοικονόμηση ενέργειας σε βάθος χρόνου.
- Είναι περισσότερο ιδανική για χώρους που χρειάζονται πολλές ώρες θέρμανσης μιας και πρόκειται για σύστημα υψηλής αδράνειας που σημαίνει ότι χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να ζεστάνει ένα ακίνητο, σε σχέση με τα συμβατικά μέσα.
- Χρειάζεται τακτική συντήρηση, ετησίως, για να εξασφαλιστεί η σωστή και χωρίς προβλήματα λειτουργία της.
- Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να αυξήσει το πάχος της πλάκας του δαπέδου και να θέσει περιορισμούς στα υλικά και τον τρόπο τοποθέτησης του φινιρίσματος, τυχόν άλλες σωληνώσεις που πρέπει να περάσουν υποδαπέδια αλλά και την χρήση χαλιών.
Πράγμα που μας φέρνει στο επόμενο βασικό θέμα αυτού του άρθρου: το ύψος της ενδοδαπέδιας θέρμανσης.
Τί καθορίζει το ύψος της ενδοδαπέδιας θέρμανσης;
Όταν μιλάμε για το σύστημα υδραυλικής κατασκευής τότε υπάρχουν τρεις επιλογές εγκατάστασης που διαφοροποιούν ανάλογα και το ύψος της κατασκευής.
Γενικά πάντως μιλώντας, και όσον αφορά το ύψος της κατασκευής, αυτή μπορεί να κυμανθεί περί τα 9-12 εκατοστά με φινίρισμα πλακάκι ή αντίστοιχα κολλητό ξύλο πάχους (έως 2 εκατοστά) υπό την προϋπόθεση ότι το σκυρόδεμα της πλάκας δαπέδου είναι σωστά στρωμένο.
Βέβαια με την πρόοδο της τεχνολογίας τα συστήματα αυτού του τύπου θέρμανσης έχουν εξελιχθεί με αποτέλεσμα να μην ξεπερνούν σε “ύψος” τα 3.5 εκατοστά μαζί με το τελικό φινίρισμα του δαπέδου.
Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά τις διάφορες τεχνικές κατασκευής που επηρεάζουν το ύψος της ενδοδαπέδιας θέρμανσης.
1. Χρήση θερμομπετόν
Πρόκειται για την κλασική τεχνική τοποθέτησης, κατά την οποία εγκαθίσταται ένα στρώμα θερμομπετόν ανάμεσα στην υποδαπέδια εγκατάσταση και το φινίρισμα του πατώματος. Απαιτεί ένα ύψος περί τα 10 εκατοστά για να ολοκληρωθεί και συνήθως πιο χρονοβόρες και απαιτητικές εργασίες.
2. Τεχνική χαμηλού προφίλ
Εδώ έχουμε την χρήση αυτοεπιπεδούμενου κονιάματος αντί για το θερμομπετόν της πρώτης επιλογής.
Η τεχνική αυτή προσφέρει χαμηλότερο ύψος σε σχέση με την πρώτη επιλογή και μικρότερο βάρος υλικών ανά τετραγωνικό μέτρο καθώς η χρήση κονιάματος εξασφαλίζει γρηγορότερη διαδικασία ξήρανσης και προσαρμογής.
Το ύψος εδώ μπορεί να κυμανθεί από 3-6 εκατοστά ενώ μπορεί να μειωθεί μέχρι και τα 21 χιλιοστά καθιστώντας την τεχνική αυτή ιδανική λύση για χαμηλοτάβανα σπίτια.
3. Τεχνική ξηράς δόμησης
Η τρίτη τεχνική δεν χρησιμοποιεί ούτε θερμομπετόν ούτε αυτοεπιπεδούμενο κονίαμα αλλά ινογυψοσανίδες και θεωρείται ως η πιο αποτελεσματική.
Οι ινογυψοσανίδες είναι πλάκες από γύψο περιβλημένο με ίνες σελουλόζης και που έχουν υποστεί ειδική επεξεργασία με υδροαπωθητικά πρόσμικτα για μεγαλύτερη αντοχή στην υγρασία.
Το υλικό αυτό προσφέρει το χαμηλότερο ύψος – φθάνει συνήθως έως τα 5 εκατοστά – καταναλώνοντας έτσι τον μικρότερο δυνατό χώρο κάτω από το δάπεδο του ακινήτου.
Ταυτόχρονα, ο χρόνος εγκατάστασης περιορίζεται μόνο στον χρόνο τοποθέτησης και εφαρμογής του συστήματος ενώ η επιβάρυνση των υλικών ανά τετραγωνικό μέτρο είναι ελάχιστη και το νερό που διατρέχει τους σωλήνες εξίσου λιγότερο σε σχέση με τις άλλες τεχνικές. Παρ’ όλα αυτά, η ταχύτητα θέρμανσης ξεπερνά αυτή των κλασικών σωμάτων καλοριφέρ.
Η τελική επιλογή της τεχνικής θα εξαρτηθεί από τις ανάγκες του χώρου και τις δικές σας αν μιλάμε για νεόδμητο ή προς ανακαίνιση σπίτι, για τις κλιματικές συνθήκες που επικρατούν αλλά και τον διαθέσιμο προϋπολογισμό.
Ακόμη, να θυμάστε ότι ως φινίρισμα στο δάπεδο μπορείτε να βάλετε όποιο υλικό σχεδόν θέλετε, χωρίς περιορισμούς, όπως πλακάκι, μάρμαρο, πέτρα, ξύλο, μοκέτα κτλ.
Εν κατακλείδι
Η εγκατάσταση ενδοδαπέδιας θέρμανσης έρχεται ουσιαστικά από το …μέλλον για να αλλάξει ριζικά τον τρόπο που ζεσταίνετε το σπίτι σας.
Αν οι ανάγκες σας σε θέρμανση είναι αυξημένες και θέλετε να έχετε ένα ζεστό και έξυπνο σπίτι τότε το σύστημα αυτό είναι η κατάλληλη επιλογή για εσάς.
Και μάλιστα χωρίς να χρειάζεται να “ψηλώσει” πολύ το δάπεδό σας!
Απευθυνθείτε λοιπόν σε ένα εξουσιοδοτημένο συνεργείο για να επισκεφθούν τον χώρο σας πιστοποιημένοι επαγγελματίες και να σας προτείνουν μια λύση στα μέτρα σας σχεδιάζοντας μια εμπεριστατωμένη μελέτη εγκατάστασης για την ανέγερση ή την ανακαίνιση του σπιτιού σας.
Και αφεθείτε στην ζεστασιά της ενδοδαπέδιας θέρμανσης!